طومار اعتراض به حکم زندان سه نویسنده

همراه با اعتراض این سه نویسنده و عضو کانون نویسندگان ایران به حکم دادگاه، ما امضاکنندگان نیز ضمن محکوم کردن برخوردهای امنیتی با نویسندگان خواهان لغو حکم‌های صادرشده برای بکتاش آبتین، کیوان باژن و رضا خندان (مهابادی) هستیم.

سری اول امضای طومار اعتراضی

بنا به اطلاعیه‌ی کارزار «اعتراض به حکم زندان سه نویسنده» که سری اول امضای طومار اعتراضی را منتشر کرده اند،  جمع‌آوری امضا همچنان ادامه دارد. نزدیک به بیست روز پیش ۵۴ نویسنده و هنرمند سرشناس در اعتراض به حکم –مجموعا- هجده سال زندان سه نویسنده: رضا خندان (مهابادی)، بکتاش آبتین و کیوان باژن بیانیه‌ منتشر کردند. در اطلاعیه‌ی کارزار نوشته شده که تاکنون ۷۴۰ تن بیانیه را امضا کرده‌اند که نزدیک به ۱۴۰ تن آنها غیر ایرانی هستند و قرار است در لیستی جداگانه اسامی‌‌‌شان منتشر شود. در میان امضاکنندگان ایرانی نام‌های شماری از نویسندگان سرشناس نیز وجود دارد. بنا بر اطلاعیه‌ی کارزار امضای طومار (پتیشن) ادامه دارد. در این آدرس می‌توانید امضا کنید( در صفحه‌ی مربوط به طومار نحوه‌ی صحیح ثبت امضا درج شده است):

www.change.org

نامه عاطفه رنگریز از زندان قرچک

حال که دارم می‌نویسم بر تخت طبقه سومی نشسته‌ام که پاهایم رنده رنده شد از بس که بالا رفته‌ام «از نردبانی که ارتفاع حقیری دارد.» تختی که به رفیقم می‌گویم بیا برویم توی قبرهایمان و تختی که زیر پاهایمان یک باکس و یک ساک است. و ما از بس که جا برای نشستن نداریم در کابینمان، خودمان را به اینجا می‌کشانیم. آیا می‌شود نوشت؟ بعید می‌دانم. در اینجا ده بند است و هر بند به طور تقریبی صدوبیست تا صدوپنجاه نفر جمعیت دارد. به جز بند مادران یا بندی که سرنوشت کودکانش از همان ابتدا محکوم به شکست است. کودکانی که نه شب را می‌بینند، و نه پدر را، و نه بیرون را، و نه پارک ملی را و نه چیزهای ملی شده را! و اما می‌بینند درهای بسته و قفل‌های بسیاری را و آیا کودکان اینجا خواب ستاره‌ی قرمز را می‌بینند؟!

«آیا دوباره گیسوانم را در باد شانه خواهم زد؟ آیا دوباره روی لیوان‌ها خواهم رقصید؟»۱ آیا می‌شود در سالن پنج اندرزگاه یک قرچک نوشت؟ بعید می‌دانم! به قولی قرچک نام مستعار جهنم است.

حال که دارم می‌نویسم بر تخت طبقه سومی نشسته‌ام که پاهایم رنده رنده شد از بس که بالا رفته‌ام «از نردبانی که ارتفاع حقیری دارد.» تختی که به رفیقم می‌گویم بیا برویم توی قبرهایمان و تختی که زیر پاهایمان یک باکس و یک ساک است. و ما از بس که جا برای نشستن نداریم در کابینمان، خودمان را به اینجا می‌کشانیم. آیا می‌شود نوشت؟ بعید می‌دانم. در اینجا ده بند است و هر بند به طور تقریبی صدوبیست تا صدوپنجاه نفر جمعیت دارد. به جز بند مادران یا بندی که سرنوشت کودکانش از همان ابتدا محکوم به شکست است. کودکانی که نه شب را می‌بینند، و نه پدر را، و نه بیرون را، و نه پارک ملی را و نه چیزهای ملی شده را! و اما می‌بینند درهای بسته و قفل‌های بسیاری را و آیا کودکان اینجا خواب ستاره‌ی قرمز را می‌بینند؟!

گزارش کانون نویسندگان ایران:آزادی بیان در هفته‌ای که گذشت (۱۶ – ۲۲ مرداد)

۱۶ مرداد: کانون نویسندگان ایران با انتشار بیانیه خواهان لغو حکم زندان نیما صفار نویسنده ساکن گرگان شد. در همین روز حکم ۴ سال و ۶ ماه زندان و دو سال محرومیت از فعالیت مطبوعاتی مسعود کاظمی تایید شد. اتهام این روزنامه نگار توهین به رهبری، نشر اکاذیب و توهین به مقامات دیگر است. مسعود کاظمی به دلیل ناتوانی در تودیع قرار وثیقه یک میلیارد تومانی از سوی قاضی مقیسه رییس شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب از اول خرداد سال جاری در بازداشت به‌سر می‌برد. در همین روز، حکم ۸ سال حبس سینا عمرانی، فعال دانشجویی تایید شد. حکم این فعال دانشجویی از سوی قاضی صلواتی در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب صادر شد.

۱۶ مرداد: کانون نویسندگان ایران با انتشار بیانیه خواهان لغو حکم زندان نیما صفار نویسنده ساکن گرگان شد. در همین روز حکم ۴ سال و ۶ ماه زندان و دو سال محرومیت از فعالیت مطبوعاتی مسعود کاظمی تایید شد. اتهام این روزنامه نگار توهین به رهبری، نشر اکاذیب و توهین به مقامات دیگر است. مسعود کاظمی به دلیل ناتوانی در تودیع قرار وثیقه یک میلیارد تومانی از سوی قاضی مقیسه رییس شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب از اول خرداد سال جاری در بازداشت به‌سر می‌برد. در همین روز، حکم ۸ سال حبس سینا عمرانی، فعال دانشجویی تایید شد. حکم این فعال دانشجویی از سوی قاضی صلواتی در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب صادر شد.

۱۷ مرداد: آیدا کیخانی بازیگر و کارگردان تئاتر و محمد یعقوبی، کارگردان با استناد به مضمون پست‌های اینستاگرامشان، ممنوع فعالیت شدند.

۱۸ مرداد: مرداس طاهری از بازداشت شدگان روز جهانی کارگر به یک سال حبس تعلیقی محکوم شد. مرداس طاهری موزیسین و فعال هنری در روز یازده اردیبهشت در مقابل مجلس به اتهام اخلال در نظم عمومی بازداشت شد.

مصاحبه صادق افروز با محمد رضا شالگونی:در باره گذار به سوسیالیسم و دولت کارگري

در باره گذار به سوسیالیسم و دولت کارگري
مصاحبه صادق افروز با محمد رضا شالگونی

حدود بیست سال قبل ، رفیق محمد رضا شالگونی مقاله اي نوشت تحت عنوان »اختلاف بر سرچیست؟« این مقاله در گرماگرم بحث ها و تلاش هایی در جهت وحدت سه سازمان چپ نوشته شده بود .پس از گذشت دو دهه از نگارش این مقاله ارزنده ، بر آن شدم تا با رفیق شالگونی در مورد رئوس مطرح در این مقاله مصاحبه اي داشته باشم . این مقاله در فرمت ورد توسط وبلاگ سیاسی – تئوریک مجددا تایپ شده و در دسترس علاقمندان می باشد )1( صادق افروز : با تشکر از شما رفیق شالگونی عزیز که دعوت مرا براي انجام این گفتگو پذیرفتید.راستش وقتی وبلاگ سیاسی – تئوریک این مقاله را مجددا منتشر کرد فرصتی ایجاد شد تا دوباره این مقاله با ارزش را بخوانم .در حالی که در طول بیست سال گذشته و پس از نگارش این مقاله ، چپ ایران همواره تلاش هایی را به منظور

مصاحبه صادق افروز با محمد رضا شالگونی:در باره گذار به سوسیالیسم و دولت کارگري

فرخنده حاجی زاده:پاسخ به فرمایشات مهدی وزیربانی پنجه ومنقارکرکس عاقبت افشا نمود / رازهای ماورای پرده وانبان خون

یادتان اما نرود در روزاحضار قبل از حرکت حداقل دهان تان را از آ لودگی هاپاک کنید وبعد نام حمید وکارون را برزبان آورید.
وزیربان بگویمت مهم نیست که حمید حاجی زاده می توانست یا نمی توانست متن دیالکتیک بنویسد .مهم این است که او دیالکتیک متن را باخون خودش نوشت .با شعوری پیش بین که نه تنها حضور قاتلانش بلکه حضورتوو امثال تورا پیش بینی می کرد.با شعرهایی از این دست :
دیرگاهیست که شرمم زقلم می آید / که کنم غرقه به خونش هم از زاری خویش
————————————-
آخرای خنجر مردم کش بیگانه پرست / خوش نشستی به تنم در شب خنجر شکنان
————————————–
حرام باد اگر تن دهم به مرگ قفس / منی که پرچم آزادگی کفن دارم
————————————–
آن لحظه که پرخون شودم حنجره از تیر / چون کاوه فرازم به فلک پیرهنم را
—————————————-
طناب دارمن روزی شود ابریشم شعرم / به پیله مردن ابریشم تنیدن را نمی شاید
——————————————-
برپیکرمن نقش شودنقشه ی ایران / پرخون چونمایند به خنجر بدنم را

(حمید حاجی زاده)

1ـ حمید حاجی زاده
21سال ازقتل دهشتناک دبیرادبیات،شاعرونویسنده ی کرمانی حمیدحاجی زاده وکارون 9ساله اش می گذرد.
21 سال پیش درنیمه شب 31شهریورحمید وکارون درمنزل محقرِمسکونی خوددرمحله ی گلدشت کرمان با37ضربه چاقو به طرزی فجیع به قتل رسیدندودراول مهرماه1377جای کلاس ودرس غرق خون به خاک سپرده شدند !
خانواده ی حاجی زاده از لحظه ی فاجعه تابه امروزازنخستین مراجع قضایی یعنی آگاهی وبازپرسی کرمان تا بالاترین رکن قضایی کشور،ازدادگاه نظامی تاکمیته تحقیق ،آقایان نیازی ودری نجف آبادی ورییس جمهوروقت و…و…و…و…و…پیگیرچرایی قتل حمیدوکارون شدندولی تا به امروز جز پاسخ هایی پادرهوا از این دست :« آقای حاجی زاده،خانم حاجی زاده ما به بن بست رسیدیم .ما کوچه رو تا ته رفتیم بن بست بود .هیچ انگیزه ی خصوصی پیرامون قتل برادرتون پیدا نکردیم ؛باورکنین ما تمام توان مون رو گذاشتیم .اصلا می دونین چیه این قتل قاتلی نداره !شما تاریخ نخوندین؟بعضی قتل ها قاتل ندارن ،ماکه نمی تونیم ازچوب قاتل بتراشیم .توی کرمان کسی رو با این درجه ازشقاوت نمی شناسیم ؛باید پروازهای اون روز چک بشه و…»
پروازها هرگز چک نشدوجز حرف هایی از این دست که در هفته ی اول گفته می شد؛ نتیجه ای به دست نیامد .تا بلاخره چند روزپیش شخصی به نام مهدی وزیربانی البته با کلمات وجملاتی سخیف اعلام کرد که اطلاعات ،مستندات وشاهدانی راجع به قتل حمید وکارون دارد.

زندانیان سیاسی ایران، تنها نیستند ! فردا شنبه ۱۹مرداد ۹۸بیدادگاه قاضی مقیسه، سپیده قلیان را محاکمه می کند!امیر جواهری لنگرودی

بر همه ماست که با تمام توان در گسترش ایجاد نهاد های سازمان یافته کارزارهای دفاع از زندانیان سیاسی در جای جای جهان دست به تلاشی چند باره برنیم و کارزار های دائمی برای دفاع از زندانیان سیاسی و عقیدتی را فراتر از موجودیت گروه و حزب و سازمان خویش بر فراز موجودیت فردی این نیروی پرشمار چند میلیونی ایرانیان خارج از کشور سازمان دهیم وو در برابر همه کسانی که دست به کارشکنی  می زنند که چنین نشود بایستیم و به تمامی آنانی که در شکستن این موج سرکوب استین بالا میزند یاری برسانیم و بلندگوی آنان شویم و نشان دهیم که ما خشم و نفرت بایسته مردمان جامعه ما را در برابر سرکوب گران زنگی مست را نمایندگی می کنیم و رد برابر دشمان آزادی و سوسالیسم تمام قد ایستاده ایم .

«ما را شکنجه می‌کنند که قبول کنیم ، شکنجه نشده‌ایم!»
برپایه خبر کانال تلگرامی هفت تپه آمده است : فردا شنبه ۱۹ مردادماه ۹۸ دادگاه  سپیده قلیان در ادامه جلسات زندانیان پرونده  هفت تپه به ریاست قاضی مقیسه برگزار می‌شود.

سپیده هرچه بگوید و بکند!
بیدادگاه محاکمه سپیده، این جوانه آزادی‌خواهی ایران، دادگاه محاکمه استثمارگران و سرکوب گران خواهد شد!

فردا جلسه دادگاه سپیده است! بعد از بخشی، نوبت سپیده است که توطئه‌ها و دسیسه‌ها و مضحکه بیدادگاه شان را به عکس آن تبدیل کند. این را جامعه ایران پس از هفت‌تپه و فولاد تجربه کرده است.

زنده باد سیپده آزادی‌خواهی جنبش طبقه کارگر و فرودستان
زنده باد مبارزه طبقه کارگر و مبارزه همه محرومین علیه استثمارگران و زندان‌بانان و شکنجه‌گران!

با آرزوی شکستن در های همه زندان‌ها و برهم چیدن بساط تمام بیدادگاههای ستم و استثمار، که نام «حق و عدالت» بر خود گذاشته‌اند! به امید آزادی همه زندانیان سیاسی و اسیران جنبش حق‌ طلبی و آزادی‌ خواهی

– کمپین حمایت از بازداشت‌شدگان هفت‌تپه و زندانیان ترقی‌خواه

مبارزه‌ی طبقاتی یا بازارهای حک‌شده؟ مارکس، پولانی و معانی و امکانات دگرگونی اجتماعی نوشته‌ی: بنجامین سلوین و ساتوشی میامورا ترجمه‌ی: حسن مرتضوی

مبارزه‌ی طبقاتی یا بازارهای حک‌شده؟ مارکس، پولانی و معانی و امکانات دگرگونی اجتماعی نوشته‌ی: بنجامین سلوین و ساتوشی میامورا ترجمه‌ی

مارکس و پولانی هر دو معتقد بودند که سوسیالیسم، در هر شکلی‌، بدیلی ارجح‌ و ممکن برای سرمایه‌داری است. ایده‌های آنان ابزارهایی نظری برای درک تعارض‌ها و تضادهای سرمایه‌داری ارائه می‌کنند و بر نحوه‌ی غلبه بر این تعارض‌ها و تضادها تاثیر می‌گذارند. این مقاله، کار پولانی را از منظری مارکسیستی بررسی می‌کند تا ضعف‌ها و قوت‌های او را روشن کند. تمرکز اصلی این مقاله، بحث درباره‌ی رویکرد پولانی یعنی مقابل هم قراردادن کالا‌سازی و استثمار برای آسیب‌شناسی معضلات توسعه‌ی سرمایه‌داری است. به‌نظر ما پولانی با مقابل هم قراردادن این دو وجه، نه فقط عرصه‌ی تعیین‌کننده‌ی فعالیت سرمایه‌دارانه (استثمار) را نادیده می‌گیرد، بلکه تبیین خود را نیز از فرایندهای کالاسازی تضعیف می‌کند. این رویکرد تبعات زیانباری برای فهم او از غلبه‌ی فقر در سرمایه‌داری دارد؛ علاوه بر این، به معنای آن است که دیدگاه او درباره‌ی دگرگونی اجتماعی و سوسیالیسم با دیدگاه مارکس عمیقاً متفاوت و بالقوه ضد آن است. به‌نظر ما برای اینکه برداشت پولانی از کالاسازی‌زدایی جذابیت بیشتری پیدا کند، می‌بایست با واکاوی مارکس درباره‌ی استثمار و مبارزه‌ی طبقاتی ترکیب شود.

نسخه‌ی چاپی (پی دی اف)