توماج صالحی صدای محرومان است. توماج صدای محذوفان است. توماج صدای اعتراض است. توماج صدای هنر است. توماج صدای آزادی است. توماج حنجره و فریاد زن زندگی آزادی است. توماج صدای طبقات محروم جامعه ایران است، او در مورد بی عدالتی و فقر خوانده است. درباره غم آدم های ساده، در مورد دانشجویان و بی چشم انداز بودن آنها و در مورد طبقه کارگر و معلمان و اعتراضات آن ها. او یکی از نمادهای شجاعت و استقامت اعتراضات زن، زندگی، آزادی در ایران است.
برای آزادی او ترانه های او را می خوانیم و به توصیه های خود او عمل می کنیم: از چه می ترسید خیابان مال ماست این کشور ماست. اونها وقتی ببینند ما زیادیم از ما می ترسند …. پس از مرگ من گریه فایده نداره. من دیگه زنده نمی شم. من گریه ات رو باور نمی کنم. هر کاری می خوای بکنی الان که زنده ام باید بکنی.